تزیین سبزی خوردن

فصل، فصل سبزیجات تازه است و اکثر خانم‌ها برای مصرف سالانه‌شان اقدام به خرید انواع سبزیجات و فریز کردن یا خشک کردن آنها می‌کنند. اگر شما هم قصد خرید سبزیجات و ذخیره‌سازی آنها برای فصولی دارید که سبزی تازه در دسترس نیست، با این مطلب همراه شوید:

اگر می‌خواهید سبزیجات فریز شده، خشک‌شده یا کنسرو‌شده‌تان کیفیت خوبی داشته باشد، باید پیش از هر چیز، ابتدا به کیفیت سبزی‌هایی که خریداری می‌کنید و بعد، در انتخاب وسایلی که استفاده می‌کنید، دقت کنید.

چه سبزی‌هایی بخریم؟

موقع خرید سبزیجات باید محصول همان فصل را تهیه کنید و در ضمن، مطمئن شوید که سبزیجات، تازه‌اند و طی همان یکی‌دو روز برداشت شده‌اند. ترجیحا سبزیجات طبیعی خریداری کنید و تا حد ممکن از خرید انواع گلخانه‌ای خودداری کنید. کودهای شیمیایی اجازه نمی‌‌دهند سبزیجات بو و طعم طبیعی خود را حفظ کنند. وقتی سبزیجات خود را خریداری کردید، سراغ وسایل موردنیاز کارتان بروید. اگر سبزیجات شما نیاز به پختن دارد، ظروف مسی را انتخاب کنید. به هیچ عنوان سراغ ظروف آلومینیومی نروید زیرا اسید موجود در برخی سبزیجات می‌تواند سبب شکل‌گیری برخی میکروب‌ها در درزها و شکاف‌های موجود روی سطح ظرف شود. این نوع شکاف‌ها در سطح ظروف با جنس نرم‌تر مثل آلومینیوم به وجود می‌آید اما در ظروف مسی، نه. اگر قرار است سبزیجات را در شیشه کنسرو کرده و در یخچال نگهداری کنید، شیشه‌ها را از قبل استریل کنید و اگر قرار است در کیسه‌های نایلونی آنها را فریز کنید، حتما نایلون فریزر و ترجیحا از انواعی باشند که هوا را می‌توان از داخل آن خارج کرد و اصطلاحا درهای زیپی دارند.

کنسرو کردن در روغن

تقریبا تمام انواع سبزیجات را می‌توان به این شکل کنسرو کرد. یک قانون اساسی که باید در این روش رعایت شود، استفاده از روغن زیتون فراوان و باکیفیت است. از جمله بهترین سبزی‌هایی که به این روش می‌توان کنسرو کرد، قارچ، گوجه‌فرنگی‌های کوچک، نخودفرنگی و بادمجان است. بهتر است حین کنسرو کردن، برگ‌های معطر و کمی فلفل هم به آنها افزوده شود. نحوه کنسرو کردن به این شکل، بسیار ساده است. بعد از آنکه سبزیجات شسته، خشک و به شکل دلخواه خرد شد، باید آنها را در آب جوش و سرکه برای چند دقیقه جوشاند و بعد، روی کاغذهای جذاب، آب پهن کرد تا آب اضافی آنها گرفته شود. بعد، باید آنها را در ظروف استریل ریخت و به آن روغن افزود تا جایی که هیچ فضای خالی در ظرف باقی نماند. طی چند هفته، سبزیجات آماده مصرف می‌شوند و تا ۱۲ ماه نیز قابل نگهداری هستند.

استفاده از سرکه

سبزیجاتی که در سرکه کنسرو می‌شوند، مصارف فراوان دارند و از آنها در تهیه سس، سالاد و حتی همراه با برنج استفاده می‌کنند. بهترین سبزیجاتی که می‌توان آنها را به این روش کنسرو کرد، عبارتند از: گل‌کلم، کلم‌قرمز، فلفل قرمز، خیارترشی، پیاز و هویج. در این روش نیز به سبزیجات پس از شسته شدن، ابتدا نمک زده می‌شود؛ تا حدی تلخی‌شان گرفته شود، بعد خرد شده و برای چند دقیقه در آب جوش و سرکه حرارت می‌بینند. بعد از خشک شدن که تقریبا به ۲ ساعت زمان نیاز دارد، به ظروف استریل انتقال می‌یابند و ظرف کاملاً از سرکه پر می‌شود. برحسب ذایقه می‌توان از سرکه سفید، قرمز یا… استفاده کرد. سبزیجاتی را که به این طریق کنسرو می‌شوند، می‌توان برای مدت ۸ تا ۱۲ ماه نگهداری کرد.

استفاده از آب نمک

اگرچه سبزیجاتی که به این روش تهیه می‌شوند به خوشمزگی سبزیجات کنسرو شده در روغن و سرکه نیستند اما کیفیت بالاتری پیدا می‌کنند. نخود فرنگی، هویج، کلم و… را می‌توان به این طریق کنسرو کرد. برای این منظور، بعد از شستن سبزیجات، آنها را برای چند دقیقه در آب نمک جوش‌آمده بریزید و بعد اجازه دهید آب اضافی آن گرفته و خشک شود. بعد داخل ظروف استریل ریخته و به هر یک لیتر آب ۸ گرم نمک اضافه کنید و آب نمک درست شده را در ظرف بریزید.

فریز کردن

این روش از رایج‌ترین روش‌های نگهداری میوه و سبزیجات برای مدت طولانی در عصر حاضر است. سبزیجاتی را که به این روش تهیه می‌شوند می‌توان تا یک سال نگهداری و مصرف کرد. البته دمای فریزر حتما باید بین ۱۸- تا ۲۰- درجه سانتی‌گراد باشد. حتما روی هر بسته‌ای که فریز می‌کنید تاریخ تهیه آن نوع سبزی را یادداشت کنید. با گذشت زمان توصیه‌شده برای مصرف آن سبزی، اگرچه سبزی فریز شده خراب نمی‌شود و شما را بیمار نمی‌کند، اما به مرور ارزش غذایی و طعم آن از دست می‌رود.

برخی از انواع سبزیجات مثل پیاز، سیر، انواع سبزیجات برگ‌دار، نخود فرنگی، بادمجان، باقلا، بامیه و… را می‌توان فریز کرد اما برخی دیگر مثل سیب‌زمینی این قابلیت را ندارند. ترجیحا گوجه‌فرنگی را هم نباید فریز کرد؛ چون طعم و مزه‌ خود را از دست می‌دهد. در ضمن، سعی کنید به قصد فریز کردن حتما میوه و سبزیجاتی را تهیه کنید که تازه برداشت شده باشند تا با فریز کردن حداکثر ویتامین‌های آنها حفظ شود. نکته دیگر اینکه برخی از انواع سبزیجات مثل بادنمجان، سبزی قورمه، اسفناج و…اگر تفت کوچکی ببینند، ویتامین‌های‌شان بیشتر می‌ماند.

خشک کردن

اگر قصد دارید میوه یا سبزیجات را خشک کنید، حتما انواع رسیده و سالم را انتخاب کنید. جالب است بدانید سبزیجاتی که به محض چیده شدن در صبح زود یا اول شب، فورا خشک می‌شوند، طعم و بوی بهتری دارند.

اگر سبزیجاتی که انتخاب می‌کنید کاملا رسیده نباشند، بعد از خشک شدن رنگ و طعم خوبی نخواهند داشت. البته سبزیجات خیلی رسیده هم بعد از خشک شدن سفت می‌شوند و نمی‌توان آنها را مصرف کرد. برای خشک کردن سبزیجات، ابتدا آنها را شسته و بعد از شستشو اجازه دهید سبزیجات خشک شوند. برحسب نوع آنها، برش لازم را بدهید. حتما قسمت‌های کال و کپک‌زده را حین برش زدن جدا کنید؛ چون می‌توانند عاملی برای رشد باکتری‌ها باشند. نکته دیگری که باید در ذهن داشته باشید، این است که هرچه سبزیجات به قطعات ریزتری خرد شوند، سریع‌تر خشک می‌شوند.

برای خشک کردن سبزیجات ۳ روش وجود دارد : خشک کردن زیر نور آفتاب، خشک کردن به روش صنعتی و خشک کردن در فر.

برای خشک کردن سبزیجات در فر کافی است درجه فر را روی پایین‌ترین حرارت تنظیم کنید و هر نیم ساعت یک‌بار به سبزیجات خود سری زده و آن را هم بزنید. توصیه می‌شود سبزیجات را روی یک سینی مسی اکسیدنشدنی یکنواخت پهن کنید و هر چند وقت یک‌بار سینی را بچرخانید تا حرارت به طور یکسان به تمامی نقاط برسد. برحسب نوع سبزی بین ۴ تا ۱۲ ساعت زمان برای خشک شدن در فر نیاز است.

در مورد سبزیجاتی که به روش صنعتی خشک می‌شوند لازم است قبل از استفاده شسته شده و در صورت نیاز به مدت ۲ ساعت خیسانده شوند. در نهایت، ساده‌ترین روش خشک کردن سبزیجات که در خانه امکان‌پذیر است، خشک کردن در هوای آزاد است. ترجیحا بهتر است سبزیجات را دور از نور آفتاب و در محلی سایه خشک کرد تا رنگ آنها تغییر زیادی نکند. وقتی سبزیجات به طور کامل خشک شد، باید آنها را به ظروف پلاستیکی و یا شیشه‌ای دربسته انتقال داد و در محیطی خشک، تاریک و خنک نگهداری کرد. مدت زمانی که می‌توان سبزیجات خشک را نگهداری کرد به میزان خشک شدن آنها بستگی دارد. در صورتی که سبزیجات خشک در معرض نور آفتاب قرار بگیرند به سرعت رنگ‌شان تغییر کرده و مقدار فراوانی از ویتامین‌های خود را از دست می‌دهند. معمولا در صورت خشک کردن صحیح و نگهداری مناسب سبزیجات را می‌توان برای مدت یک سال ذخیره کرد.

ادویه‌ها را در ظـروف پـلاستـیـکی نریـزیـد

به طور کلی، ادویه‌ها نباید در محیط‌های بسیار گرم ( مانند انباری ) یا در مجاورت تابش مستقیم نور آفتاب قرار بگیرند .

یکی از رایج‌ترین سؤال‌های خانم‌ها در مورد ادویه‌ها، چگونگی نگهداری از این محصولات است.

بهترین ظرف برای نگهداری ادویه‌ها، در درجه اول ظرف‌های فلزی هستند که در آن‌ها کاملاً بسته می‌شود. در درجه دوم هم ظرف‌های شیشه‌ای رنگی، مانند ظروف شیشه‌ای قهوه‌ای برای نگهداری ادویه‌ها مناسب هستند.

ادویه‌های پودر شده اگر به درستی و در شرایطی که عنوان کردیم، نگهداری شوند، می‌توانند ۱۲ تا ۱۸ ماه بدون دغدغه مورد استفاده قرار بگیرند.

البته بهتر است حجم ادویه‌ای که خریداری می‌کنید به گونه‌ای باشد که ظرف مدت یک سال آن را مصرف کنید. معمولاً اگر ادویه‌ها بیشتر از این مدت باقی بمانند و مصرف شوند، دیگر خواص اولیه‌شان را نخواهند داشت و فقط طعم دهنده غذا هستند.

تقلب در ادویه‌ها

گاهی سؤال می‌شود که آیا می‌توان آلودگی یا تقلب در ادویه‌های فله‌ای موجود در بازار را تشخیص داد یا نه؟ پاسخ به این سؤال، منفی است. تشخیص تقلب یا آلودگی در محصولاتی مانند ادویه‌ها که به صورت پودر درآمده‌اند، کار افراد عادی و خارج از محیط آزمایشگاه‌ها نیست.

اما افراد باید توجه داشته باشند که اگر قصد خرید فله‌ای ادویه یا هر خوراکی دیگری را دارند به مغازه‌ای که می‌خواهند کالای خود را از آنجا تهیه کنند، توجه خاصی داشته باشند. این محصولات نباید در خارج از محیط مغازه و در معرض گرما، نور آفتاب، آلودگی هوا یا سایر آلودگی‌های محیطی قرار داشته باشند. خرید برخی از محصولات به صورت فله‌ای هم هیچ مشکلی را برای افراد ایجاد نمی‌کند.

مثلاً اگر شما حبوبات را به شکل باز تهیه کنید، چون آن‌ها را پیش از مصرف می‌شویید، مشکلی برایتان پیش نمی‌آید. اما چون برخی از محصولات مانند ادویه‌ها، پیش از مصرف شسته نمی‌شوند باید توجه بیشتری را هنگام خرید آن‌ها به خرج داد.

البته بیشتر ادویه‌ها هم پیش از مصرف، در غذا جوشیده و پخته می‌شوند و آلودگی‌های احتمالی میکروبی آن‌ها به این ترتیب از بین می‌روند اما اگر قرار است ادویه ای را به صورت خام مصرف کنید، حتماً انواع معتبر و بهداشتیشان را خریداری کنید.

بنابراین

1 - انواع ادویه را در جای خشک و خنک و به دور از آفتاب و در ظروف فلزی یا شیشه ای نگهداری کنید. شیشه با مواد معطر ادویه فعل و انفعال نمی‌دهد.

2 - اگر می‌توانید ادویه‌ها را به شکل اصلی آن‌ها نگه دارید و در زمان مصرف آسیاب کنید. به این ترتیب، بیشتر، طعم و عطرشان را حفظ می‌کنند.

3 - ادویه‌های آسیاب شده تا ۶ ماه و دانه‌های کامل تا یک سال قابلیت نگهداری دارند.

4 – به دلیل آن که اکثر ادویه‌ها منشاء خاکی دارند و به انواع میکروب‌های خاک آلوده هستند توصیه می‌شود از انواع استریل شده آن‌ها در بسته‌‎بندی‌های بهداشتی استفاده کنید.

5 - برای تقلب در ادویه‌ها خیلی چیزها را می‌توانند داخل ادویه کرده و به خورد مردم دهند، لذا اگر برایتان مقدور می باشد سعی کنید ادویه را خودتان در خانه بکوبید.

نکاتی برای نگهداری بهتر ادویه‌جات

ایده‌های زیرکانه و جالبی درباره ذخیره ادویه‌های مورد علاقه‌تان وجود دارد که به قرار زیر است:

1 - آن‌ها را در یک طبقه بگذارید

ادویه‌هایی که مرتب می‌خواهید دم دستتان باشد را در یک جا قرار بدهید. برچسب‌هایی را روی در آن‌ها بچسبانید تا هنگام استفاده راحت‌تر نوع آن‌ها را تشخیص دهید.

2 - محکم آویزان کردن

جا ادویه‌ای و جاقوطی‌هایی که به دیوار نصب می‌شوند، ادویه‌هایی که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند را به راحتی در دسترس شما قرار می‌دهند.

3 - جلوی چشم بودن

هنگامی‌ که ادویه‌ها را داخل قفسه یا کشوهایی که در یک سکو ساخته شده‌اند قرار می‌دهید، در یک لحظه همه آن‌ها آماده استفاده هستند. قفسه‌های باز این امکان را به آشپز می‌دهند که بدون نیاز به خواندن برچسب‌ها، هر آن چیزی که نیاز دارد را در دسترس خود ببینید.

4 - طاقچه روبرو

خودتان را از دویدن به دنبال جستجوی مواد اولیه در آشپزخانه نجات دهید. یک طاقچه ادویه بالای سرتان می‌تواند هر چیزی را دم دست شما قرار بدهد.

5 - دسترسی آسان

کشو برای نگهداری ادویه بسیار عالی است. هر زمانی که به آن‌ها نیاز داشته باشید، آن‌ها را دم دست قرار می‌دهد و هر وقت نیاز ندارید، جلوی چشمتان نیست. اگر جا ادویه‌ها را ایستاده داخل کشو می‌گذارید یا به صورت خوابیده به هر حال روی آن برچسب بزنید.

6 - باریک و مستقیم

از فضاهای باریکی مثل بالای سر اجاق گاز، آخر پیشخوان یا طاقچه استفاده کنید. فضای کم باعث می‌شود ادویه‌ها پشت یکدیگر پنهان نشوند.

نتیجه

با دم دست گذاشتن ادویه های مورد علاقه‌تان، دسترسی آسان به آن‌ها را فراهم کنید. قوطی ادویه‌ها را پر کنید و آن‌ها را در یک سبد بچینید. وقتی ادویه داخل قوطی کمتر می‌شود، دوباره از ظرف اصلی که آن را در جای دیگری از آشپزخانه نگه می‌دارید، پر کنید.

ماندگاری مواد غذایی نیز از دیگر عواملی است که باید به آن توجه کنیم. هر ماده ی غذایی طول عمر محدودی دارد که این طول عمر بر اساس ترکیبات به کار رفته در آن، شرایط تهیه و عرضه، و بسیاری مسائل دیگر متغیر است. بنابراین هنگام خرید مواد غذایی حتماً بایستی به تاریخ تولید و تاریخ مصرف آن توجه کرد و در صورت تمام شدن تاریخ مصرف ماده غذایی ، سریعاً آن را به مسئولین بهداشتی مربوطه اطلاع داد تا در اسرع وقت به آن رسیدگی کنند.

در تابستان توجه به این نکته بسیار اهمیت دارد. زیرا همان طور که اشاره شد، شرایط محیطی در تابستان به گونه ای است که این مسائل باید به دقت رعایت شود. برای مثال اگر در فصل سرما شیر پاستوریزه در سرمای ۴ یا ۵ درجه باشد، مشکلی وجود ندارد. اما در تابستان که گرمای هوا به ۳۰ تا۴۰ درجه سانتیگراد می رسد، شرایط مناسب برای رشد میکروب ها فراهم است.

بنابراین در تابستان توجه به ماندگاری و شرایط نگهداری مواد غذایی بسیار مهم است. تاریخ مصرف هم ارتباطی تنگاتنگ با ماندگاری و طول عمر دارد. برای مثال شیر پاستوریزه را می توان ۲۴ تا ۴۸ ساعت در شرایط یخچال نگهداری کرد، اما بیرون از یخچال طول مدت ماندگاری اش کوتاه تر می شود. هر چه درجه ی حرارت محیط بالاتر رود، طول مدت ماندگاری شیر کمتر می شود.

مواد غذایی فساد پذیر طول مدت ماندگاری شان خیلی کوتاه است و هر چه مواد غذایی، خاصیت فساد پذیری کمتری داشته باشند، ماندگاری طولانی تر دارند. غیر از ماده غذایی، شرایط نگهداری نیز در طول مدت ماندگاری اثر دارد؛ مثلاً کشک خشک در آب وهوای معمولی فساد پذیر نیست، اما اگر آن را در شرایط مرطوب نگهداری کنیم، کپک می زند. بنابراین طول مدت نگهداری مواد غذایی با شرایط ماندگاری در یک عرض قرار دارد و باید به هر دو عامل توجه شود.

این موضوع در مورد گوشت هم صدق می کند. اگر گوشت در یخچال نگهداری شود، حداکثر ۳ تا ۴ روز در دمای ۰ تا ۴ درجه قابل نگهداری است و در دمای بیش از این مقدار، قدرت ماندگاری آن کمتر است. لذا برای نگهداری طولانی مدت، باید گوشت را در فریزر(۱۸ درجه زیر صفر) منجمد کرد.

موضوع دیگری که در باید تابستان به آن توجه شود، شرایط تولید و رعایت قوانین جاری کشور است. به طور کلی تمام مواد غذایی که با مارک و مشخصات به بازار عرضه می شوند باید دارای پروانه ی ساخت از وزارت بهداشت باشند.

وزارت بهداشت با بازرسی های مستمر و نمونه برداری هایی که انجام می دهد ، اصول بهداشتی را تحت نظارت دارد و پروانه ساختی که روی محصول به بازار می آید، نشانه ای از اجرای این مراحل است. بنابراین اگر محصولی فاقد پروانه ساخت باشد، نشان می دهد که هیچ یک از مراحل نظارت بهداشتی، انجام نشده و وزارت بهداشت سالم بودن کالا را تایید نکرده است.

در نتیجه اگر محصولات بسته بندی شده مثل بستنی، آبمیوه ، محصولات لبنی و گوشت، مجوز بهداشتی نداشته باشند، به هیچ وجه قابل تایید نیستند. هر چند که برخی از این محصولات ممکن است به صورت صنفی تهیه شوند مثلاً بستنی، آبمیوه، کره، دوغ و ماست که مردم باید اطلاع دقیق و اطمینان کافی داشته باشند از اینکه این مراکز بهداشتی هستند و مواد را به صورت کاملاً بهداشتی تهیه می کنند.

توصیه ی ما به شما این است که سعی کنید حتی الامکان در تابستان از محصولات پاستوریزه و دارای پروانه ی ساخت استفاده کنید و هرگز از مواد غذایی که به صورت سیار عرضه می شوند و دارای هیچ گونه تاییدیه ای نیستند مانند انواع آب میوه، آب زرشک یا خاک شیر که دوره گردها عرضه می کنند، استفاده نکنید زیرا این مواد از عوامل عمده ی انتقال مسمومیت ها در فصل گرما هستند.

مطلب دیگر رعایت بهداشت فردی در محل های تهیه ی مواد غذایی، اماکن صنفی و حتی منازل است که نقش زیادی  در مسمومیت های غذایی دارد.

به عنوان مثال اگر دست کارگری که در رستوران کار می کند، در اثر بریدگی، زخم و عفونی شده باشد و او بدون رعایت بهداشت با همان دست های آلوده به تهیه ی مواد غذایی بپردازد، می تواند یکی از عوامل عمده ی انتقال یکی از مسمومیت های غذایی شایع در تابستان به نام " مسمومیت غذایی استافیلوکوکی" باشد.

بنابراین لازم است کارگران در طی کار، حتماً از دست کش استفاده کنند و دست کش را نیز قبل از استفاده شست و شو و ضد عفونی کنند.

همچنین کارگران و یا افرادی که مبتلا به گلودرد های چرکی هستند، چنانچه به کار تولید مواد غذایی مشغول اند، لازم است با استفاده از ماسک های بهداشتی از نفوذ ترشحات گلوی خود به داخل مواد غذایی جلوگیری کنند.

از دیگر مسائلی که در تابستان ممکن است اتفاق بیفتد، آلوده شدن آب مصرفی مردم به آب فاضلاب ها می باشد. معمولاً این آب های آلوده در رستوران های بین راهی، روستاها و مناطقی استفاده می شود که آب لوله کشی در دسترس نیست و آب رودخانه های مرتبط با فاضلاب مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله بیماری هایی که از طریق این آب های آلوده به وجود می آیند، بیماری حصبه است.

بیماران مبتلا به حصبه ، بعد از معالجه نیز سال ها عامل انتقال این بیماری هستند. این بیماری از طریق مدفوع این بیماران به خارج منتقل می شود و اگر مدفوع این افراد به نحوی به رودخانه انتقال یابد، کسانی که از آب رودخانه برای شست و شوی میوه و سبزی استفاده می کنند، در معرض این بیماری و بسیاری از بیماری های دیگر که از این طریق سرایت می کنند قرار خواهند داشت.

در مسافرت های تابستانی باید به این نکته توجه شود که آب آشامیدنی حتماً آب لوله کشی و بهداشتی باشد و اگر الزاماً می خواهید از آب رودخانه استفاده کنید، قبل از مصرف آب را با کلر ضد عفونی کنید.

مطلب مهم دیگری که خانواده ها باید رعایت کنند این است که بعد از خرید، پاک کردن و شست وشوی سبزیجات، میوه جات و محصولات پروتئینی ، آنها را کاملاً ضد عفونی کنند.

بیشترین دقت باید از طرف خود مردم باشد و هیچ وقت غذاهای آلوده و غذاهایی را که از سلامتی آن ها اطمینان ندارند، استفاده نکنند.

در پایان به مسافران و خانواده های عزیز توصیه می کنیم برای داشتن تعطیلات به یاد ماندنی و خوب، به تمام اصول بهداشتی توجه کنند.

: استفاده از مواد آرایشی و بهداشتی و عوارض هورمونهای موجود در آن به نوع هورمون و اینکه در چه افرادی استفاده شود بستگی دارد.

وی ادامه داد: مصرف مواد آرایشی و بهداشتی که هورمون داشته باشد ممکن است برای همه افراد مشکل آفرین نشود. استفاده از هورمون به شکل تزریقی،خوراکی و موضعی بستگی به شرایط فردی دارد که می خواهد آن را مصرف کند.

رئیس انجمن سرطان ایران گفت: لوازم آرایشی که دارای هورمون‌های جنسی زنانه است و معمولاً برای رفع سیاهی دور چشم و رفع چین و چروک پوست استفاده می‌شود برای زنانی که زمینه بیماریهای زنانه مانند سرطان سینه و تخمدان و... دارند، خطرناک است.

وی افزود: بنابراین قبل از استفاده از این محصولات باید بررسی شود که افراد زمینه بیماری‌های سرطانی را دارند یا خیر و حتماً با نظر پزشک تجویز و مصرف شود.

رئیس انجمن سرطان ایران ادامه داد: جذب لوازم آرایشی و بهداشتی که حاوی هورمون های جنسی است از راه پوست و مخاط بی‌ضرر نیست و باید با احتیاط مصرف شود.

مصرف هورمون‌‌های جنسی باعث بروز عوارضی مانند چاقی، لاغری، اختلال‌های قاعدگی و برهم‌خوردن تعادل هورمون‌ها در بدن و از همه مهمتر سرطان می‌شوند و باید بدانیم سرطان‌زایی این هورمون‌ها در چند ارگان‌ بدن بیشتر است.

پستان، تخمدان و رحم در زنان و پروستات و بیضه در مردان بیشتر تحت‌تأثیر هورمون‌ها قرار می‌گیرند.

در بررسی عوامل خطرساز سرطان، مصرف هورمون‌ها یک عامل خطرساز است و تحقیقات نشان داده این هورمون‌ها بیشتر برای مصارف زیبایی و پوست استفاده می‌شوند و این درحالی است که مصرف لوازم آرایشی در کشورمان معادل کل اروپاست.