رسول اکرم(ص) فرمودند: «هنگامی که خداوند از بنده اش راضی شد، به عزرائیل می فرماید که از جانب من نزد فلانی برو و روح او را برای من بیاور تا آنچه که از اعمال انجام داده کافی است.
من او را امتحان نمودم، او را در جایگاه ارجمندی که مورد علاقه من است یافتم.

عزرائیل همراه 500 فرشته که با آنها شاخه های گل و دسته های ریشه دار گل زعفران است، از بارگاه الهی به زمین نزول می کنند و نزد آن بنده صالح می آیند و هر کدام از آن فرشتگان او را به چیزی بشارت می دهند که دیگری به چیز دیگر بشارت می دهد.

در آن هنگام، فرشتگان با شاخه های گل و دسته های زعفران که در دست دارند، برای خروج روح او از دو طرف در دو صف طولانی می ایستند تا با جلال و شکوه، از روح آن بنده صالح استقبال کنند.

هنگامی که ابلیس آن منظره را می بیند، دو دستش را بر سر نهاده و فریاد و نعره می کشد.
پیروان او وقتی او را این گونه وحشت زده می نگرند، می پرسند ای بزرگ ما، مگر چه حادثه ای رخ داده است که چنان برافروخته شده ای؟

ابلیس می گوید مگر نمی بینی که این بنده خدا تا چه اندازه مورد کرامت و احترام واقع شده است، شما در مورد گمراه کردن او کجا بودید؟

آنها می گویند ما کوشش خود را در مورد گمراه کردن او کردیم، ولی او از ما اطاعت نکرد.»

منبع: بحارالانوار، جلد 6، صفحه 161