به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ در لغتنامه دهخدا از این محصول با نام لیمو عمانی یاد شده و آن را "لیمویی ترش که از عمان آرند" معنا کرده، اما شهرت آن احتمالا به غلط "عمانی" ذکر شده است، چرا که کشور عمان فاقد مرکباتی معروف بوده و احتمالا نام درست لیمو "امانی" است، به دلیل این که شهر امان پایتخت کشور اردن از لحاظ محصول لیمو همچون کشورهای لبنان و فلسطین سرشناس است.
 
لیمو عمانی گونه دیگری از لیمو ترش و درخت آن از خانواده ی نارنج است. لیمو عمانی تازه، رنگ خردلی داشته و بسیار ترش است؛ به طوری که تازه ‌اش را نمی ‌توان به تنهایی مصرف کرد. به همین دلیل آن را در آفتاب خشک می‌ کنند تا قابلیت مصرف آن افزایش یابد.
 
به گفته محققان مواد متشکله لیمو عمانی را ترکیبات تلخ، فلاونوئیدها، اسید سیتریک، املاح، ویتامین ‌ها به ویژه ویتامین C و مواد فرار تشکیل می ‌دهد.  
 
عمده ترین ترکیبات موجود در روغن فرار گیاه را لیمونن، آلفا-ترپینئول، گاما ترپینن، ترپینولن، 1 و 8 سینئول و لینالول تشکیل می دهد.
 
این میوه از نظر کلسیم و پتاسیم غنی بوده و از نظر ویتامین C از سایر مرکبات پیشی گرفته و به عنوان کاهنده ی فشار خون و چربی خون شناخته شده است.  
 
خوردن دم ‌کرده ی آن اغلب با چای و گل گاوزبان در کاهش فشار خون موثر است. برای افراد با فشار خون طبیعی نیز مصرف دم‌ کرده ی آن با عسل یا نبات پیشنهاد می ‌شود.
 
پژوهشگران معتقند لیمو عمانی از نظر طب سنتی خنک ‌کننده، اشتهاآور، ضدعفونی ‌‌کننده، مقوی معده، ضد نفخ، موثر برای رفع عوارض کمبود ویتامین C ، مسکن سردرد، التیام‌ دهنده ی سرفه و سرماخوردگی است.  
 
این چاشنی به دلیل مواد آنتی‌ اکسیدانی، ضدسرطان شناخته شده و در دفع مواد صفراوی موثر است.