در آمریکا بیش‌تر مردم به جای اینکه پرتقال و سیب مصرف کنند، موز می‌خورند. این میوه زرد رنگ سرشار از املاح و مواد مغذی به ویژه پتاسیم فراوان، فیبر خوراکی، منیزیم و ویتامین‌های ث و B۶ است.

 

موز علاوه بر مقابله با افسردگی، دستگاه گوارش را تنظیم کرده و ترشی معده را نیز بهبود می‌بخشد. این میوه شفابخش و مقوی همچنین خطر ابتلا به سرطان‌های کلیه، دیابت، پوکی استخوان، نابینایی و سایر امراض را به میزان محسوسی کاهش می‌دهد.

 

سازمان غذا و داروی ایالات متحده FDA ارزش غذایی موز را بسیار بالا اعلام کرده است.

 

موز را نمی‌توان سرشار از کلسیم دانست، اما به دلیل املاحی که در مجموع دارد برای استحکام استخوان‌ها مفید است.

 

موز حاوی مقدار فراوانی از فروکتو الیگو ساکارید است؛ ماده‌ای که پروبیوتیک‌های مفید برای دستگاه گوارش را به تحرک وا می‌دارد. فروکتوالیگوساکارید همچنین قابلیت جذب کلسیم در بدن را تقویت می‌کند.

 

موز سلامت قلب را تضمین می‌کند. این میوه خوشمزه سرشار از پتاسیم است که این ماده معدنی الکترولیت، جریان الکتریسیته را در بدن شما منتقل می‌کند. این جریان الکتریسیته برای ضربان قلب حیاتی است.

 

خوردن منظم موز همچنین از سیستم گردش خون در برابر فشار خون بالا، تصلب شرایین و سکته قلبی جلوگیری می‌کند.

 

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) از موز به عنوان داروی فشار خون و سپر حفاظتی قلب در برابر سکته و حملات قلبی یاد می‌کند.

 

گرچه خاصیت هویج بیش از سایر خوراکی‌ها برای چشم زبانزد شده است، اما باید بدانید که موز نیز به همین نسبت برای چشم‌ها خاصیت دارد.

 

موز حاوی مقدار اندک، اما مورد نیاز ویتامین A برای بدن است که این میزان برای حفاظت از چشم ها، حفظ بینایی و بهبود بینایی در شب حیاتی است.

 

گفتنی است؛ ویتامین A محتوی ترکیباتی است که از غشاء اطراف چشم محافظت می‌کند. این ترکیبات همچنین تشکیل دهنده پروتئین هایی هستند که نور را به قرنیه چشم منتقل می‌کنند. موز نیز مانند سایر میوه‌ها به جلوگیری از تحلیل و ضعف عضلانی کمک می‌کند.

 

موز سرشار از موادمغذی بوده و فواید بسیاری برای بدن دارد، اما مانند هر خوردنی دیگری، میانه‌روی در مصرف آن ضروری است، چرا که خوردن همزمان چند عدد موز در یک وعده سبب سردرد و بی‌خوابی می‌شود.

 

موز به ویژه وقتی خیلی رسیده باشد، محتوی اسیدهای آمینه‌ای است که باعث گشاد شدن رگ‌ها و در نتیجه سردرد می‌شوند.

 

ماده تریپتوفان نیز که به افزایش خلق کمک می‌کند اگر زیاد از حد وارد بدن شود، می‌تواند باعث خواب آلودگی شود.

 

خاصیت شل کننده عضلانی منیزیم در کنار خواص دیگر این میوه نیز می‌تواند خطراتی را به همراه داشته باش.

 

از این گذشته، موز یک میوه قندی است که زیاده‌روی در خوردن آن سبب پوسیدگی دندان می‌شود. این میوه همچنین به دلیل نداشتن چربی و پروتئین، نمی‌تواند یک وعده غذایی کامل یا یک تغذیه مناسب و کامل پس از ورزش کردن محسوب شود.

 

با این حال موز تنها وقتی خطرناک است که خوردن آن از حد اعتدال بسیار فراتر رود. اگر در روز بیش از ۱۰ عدد موز خورده شود، بدن با خطر انباشت حجم بالای ویتامین و املاح معدنی روبرو می‌شود.

 

مصرف بیش از حد پتاسیم نیز منجر به بروز عارضه‌ای موسوم به «هایپرکالمی» یا همان افزایش سطح خونی یون پتاسیم در بدن می‌شود. علایم این عارضه شامل ضعف عضلانی، فلج مقطعی و نامنظمی ضربان قلب است. گرچه این عارضه بسیار خطرناک است، اما تنها هنگامی بروز می‌کند که در یک مدت زمان کوتاه حدود ۴۳ عدد موز خورده شود.

 

جذب بیش از ۵۰۰ میلی گرم ویتامین B۶ در روز نیز به اعصاب دست و پا آسیب می‌رساند. البته نگران نباشید، چون برای اینکه حجم ویتامین B۶ در خون شما به این میزان برسد، باید هزاران عدد موز بخورید.

 

از آنجا که پوست موز ممکن است آلوده به آفت‌کش‌ها باشد، بهتر است قبل از خوردن کاملا شسته شود.

 

اهم خواص موز در اینفوگرافی زیر آورده شده است: