۷ نکته‌ مهم که به ما کمک می‌کند تا شنوندگان بهتری باشیم


عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



تاریخ : 23 / 8 / 1394
بازدید : 122
نویسنده : sharef zadeh

 “بیشترِ انسان‌های موفقی که شناخته‌ام، کسانی هستند که کمتر حرف می‌زنند و بیشتر گوش می‌دهند.” برنارد باروخ

گوش دادن یک هنر است. هرروزه بسیاری از کمپانی‌ها با مشکلات اجتناب‌پذیری دست‌و‌پنجه نرم می کنند، کارفرمایان ایده‌های بزرگ را از دست می‌دهند و سازمان‌ها اشتباهات همیشگی را تکرار می‌کنند و… تمامی این موارد تنها بدلیل عدم توانایی در گوش دادن است.

این موضوع بسیار جالب است زیرا گوش دادن جزء مهارت‌هایی است که ما بطور ابتدایی آن را یاد می‌گیریم؛ پس ایراد از کجاست؟

شاید مشکل ناشی از تفاوت‌ در شیوه‌ برقراری ارتباطی یا عدم تمرکز و یا اولویت‌های اشتباه باشد. در هر صورت تقویت تواناییِ گوش دادن به دیگران تفاوت زیادی ایجاد می‌کند. پس چگونه به یک شنونده‌ی بهتر تبدیل شویم؟ شنوندگان خوب از انجام دادن (یا انجام ندادن) موارد زیر اطمینان حاصل می‌کنند:

۱- حرف دیگران را قطع نکنید.
طرف مقابلتان را تشویق کنید تا درباره‌ی هرآنچه که در ذهنش است آزادانه صحبت کند. اگر درگیرِ نوعی مشاجره هستید، سعی کنید بدون تعصب ابتدا به حرفهای طرف مقابل گوش دهید. اینکار همیشه آسان نیست، بویژه زمانیکه با افراد ناراضی و احساسی روبرو هستید.

از مقابله به مثل و اصرار به جواب دادن، خودداری کنید. به یاد داشته باشید: لحظه‌ای که آنها ساکت می‌شوند، لحظه‌ای‌ست که شما از یادگیری باز می‌مانید و این امر منجر به محدود شدن اطلاعاتی می‌شود که شما برای بهتر کردن اوضاع به آنها نیاز دارید.

استثناء: اگر سوالی ذهنتان را مشغول کرده که نمی‌توانید منتظر بمانید، بپرسید. در غیر اینصورت، آنرا جایی یادداشت کنید و وقتی صحبت‌های شخص مقابل تمام شد، سوالتان را بپرسید (تنها نکات مهمی که نمی‌خواهید از یاد ببرید را فورا یادداشت کنید).

۲- سوالاتی عاقلانه بپرسید.
زبان بدن و رفتار فرد را مشاهده کنید. به مکث‌ها و تغییرات صدا توجه کنید. آیا تمام داستان را می‌گویند یا برخی از جزئیات مهم را رها می‌کنند.

شاید دلیل کتمان کردن برخی از جزئیات، رعب و وحشت از چیزی یا ترس از به دردسر انداختنِ همکار و یا احتمالات دیگر باشد. تنها به جمع‌آوری حقایق نپردازید، وارد مسائل ریشه‌ای‌تر شوید. (از کی چنین احساسی داشتید؟ کسی جز شما هم چنین احساسی دارد؟) کندوکاو کنید.

۳- دقت و توجه کامل نشان دهید.
آیا تابحال با کسی صحبت کرده‌اید که حواسش کاملا جای دیگری باشد؟ چه حسی پیدا می کنید؟

البته اگر نیم ساعت بعد یک قرار ملاقات مهم داشته باشید و پیش از آن باید به سه تماس تلفنی پاسخ دهید، کمی موقعیت برایتان چالش برانگیز خواهد بود. اگر در آن لحظه احساس پریشانی می‌کنید علت را توضیح دهید و از آن شخص بخواهید برنامه را به زمان بهتری موکول کند که تمام توجه‌تان به وی باشد. وقتی آن زمان رسید، مطمئن شوید که کامپیوتر یا موبایلتان در حالت سکوت قرار دارد و یا تماس تلفنی ندارید.

۴- ماشینی برخورد نکنید.
برخی سعی می‌کنند برای نشان دادن بازخورد، از تکان دادن سر به منظور پذیرش چیزی استفاده کنند. اما اگر از این کار بیش ازحد استفاده کنید، نتیجه‌ی عکس خواهد داشت و باعث می‌شود فرد احساس شتابزدگی کند و تندتند حرف بزند.

روی درک مسئله تمرکز کنید. صداقت و صمیمیت‌تان باید بطور طبیعی درک شود.

۵- تنها برای اینکه دیگران احساس بهتری داشته باشند، موافقت‌ خود را نشان ندهید.
ممکن است عادتا کلماتی مانند “درسته، درسته” یا “بله، درسته” را به زبان آورید، در صورتی که واقعا با آن موضوع موافق نیستید.

بجای استفاده از این کلمات از عبارات بازخوردی همچون: “می‌فهمم” یا “می‌تونم احساستون رو درک کنم” استفاده کنید. این عبارات تایید می‌کنند که شما بدون تعصب درحال گوش دادن به شخص مقابل هستید.

۶- اصرار به ارائه‌ی فوری راه حل نکنید.
این مورد بسیار چالش‌برانگیز است. اما قطعا با پیامی اشتباه همراه‌ است. “این مشکل براحتی قابل حلّه، فقط انجامش بده.” دیگران تصور می‌کنند کارها را بیش از حد ساده جلوه داده‌اید. فقط می‌خواهید از زیر بارِ گوش دادن به آنها شانه خالی کنید.

اگر واقعا فکر می‌کنید راه حلی دارید و راه حل شما سازنده است، تلاش کنید چنین عباراتی را بکار ببرید: “قبلا با چنین موردی مواجه شده‌ام (توضیح دهید). کاری که من کردم این بود… ممکنه در این شرایط کارساز نباشه اما می‌تونه یه شروع باشه” و در ادامه‌ی صحبت: “اجازه بده بیشتر فکر کنم تا ببینم می‌تونیم کار دیگه‌ای انجام بدیم یا نه”.

اما در نظر داشته باشید که گاهی اوقات هدف، تنها رسیدن به یک راه حل نیست، حداقل نه در آن لحظه. تمام آن چیزی که شخص انتظار دارد و به آن دلیل شما را در تجربه‌اش شریک می‌کند، رسیدن به نوعی همدردی است.

۷- واقع‌بین باشید.
برخی مشکلات نیازمند کمک‌رسانی سریع از جانب متخصص، یا دپارتمان بخصوصی هستند. در این مورد، هر کاری که از دستتان بر می‌آید برای کمک به آن شخص انجام دهید.

خوب گوش کردن برای همه اثراتی مثبت به ارمغان خواهد آورد:
کسی که صحبت می‌کند، شانس به اشتراک گذاری نگرانی های خود را دارد و اشتیاق و توجه‌ی شما را دریافت می‌کند.

شما روابط خود را با گروه بهبود می‌بخشید، و با مسائل و مشکلات روزانه‌ی شرکت و کارمندانتان آشنا خواهید شد. و زمانیکه نصیحت می‌کنید، نصحیت‌تان تاثیر عمیق‌تری خواهد داشت چرا که بر اساس واقعیت بنا شده است.

پس اجازه ندهید فرصت بعدیتان از دست برود: گوش فرا دهید! آنوقت می‌بینید که تا چه اندازه آموخته‌اید.

برگرفته از: www.inc.com




مطالب مرتبط با این پست :

می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه:








به وبلاگ من خوش آمدید

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان شعبه 2 روانشناسی و... و آدرس sina95.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.






آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 1991
بازدید دیروز : 733
بازدید هفته : 2992
بازدید ماه : 5566
بازدید کل : 1240389
تعداد مطالب : 2955
تعداد نظرات : 52
تعداد آنلاین : 1



RSS

Powered By
loxblog.Com