می توانید تصور کنید که انسانهایی هستند که بطور ناگهانی، قادر به

گرم کردن ویا درست کردن قهوه خود نیستند. اختلال در حافظه، داشتن

 توهم و ناآرامی از خصوصیات آنها می باشد که روزبروز بطور شدیدی دچار

 نوسان می شود. اغلب بیماران با تمام قوا با از دست دادن هویت خود مقابله

می کنند و خودشان را محکم به خاطرات باقی مانده، متصل نگه می دارند.

 آلزایمر چیست؟

در این بیماری پروتئینهایی در مغز هستند و همانند دیواره بتونی مانع کار

سلول های مغزی  که تولید استیل کولین رابرعهده دارند، می شود.

تولید استیل کولین مرتبن کم می شود و این امر ردوبدل اطلاعات بین سلول های

مغزی را بهم می زند. علت واقعی نامعلوم است . آلزایمر بندرت بر اثر تغییرات

ژنی ایجاد می شود که در این صورت از همان سنین جوانی آغاز می شود.

نشانه های آلزایمر:

از نشانه های اولیه این بیماری، فراموش کردن خاطرات موقت(در فاصله کوتاهی رخ داده)

است و بدنبال آن اختلال در تکلم و بر هم خوردن قوای فکری ( افت حافظه) می باشد

 ولی خاطرات جوانی مدتهای طولانی باقی می ماند.

تشخیص آلزایمر:

پزشکان مغز و اعصاب و متخصصان مربوطه در کلینیک های ویژه با پرسش از

 بیمار وبستگان او و انجام چندین تست ویژه و معاینات مخصوص،پی به درجه بیماری

 نیز می برند.

سؤال از بستگان بیمار بسیار واجب و حائز اهمیت است، چراکه گاهی بیمار از روی

خجالت ویاترس، نمی خواهد نشا نه های بیماری را جدی بگیرد.

درمان آلزایمر:

دارویی که عملکرد سلول های مغزی را اصلاح کند تا بحال پیدا نشده، بنابراین

معالجه ای برای درمان آن پیدا نشده ولی هر چه زودتر بیماری تشخیص داده شود،

امکان کنترل روند آن بیشتر است.

روش های درمانی چون تمرین دادن قسمت حافظه کوتاه مدت ( یادگیری شعر ، زبان

شماره تلفن و آدرس های جدید) و نگاه کردن به فیلم ها و عکس های قدیمی،

 قصه گفتن را می توان نام برد.

پیش گیری و کنترل بیماری آلزایمر:

روند آلزایمر را نمی توان متوقف کرداما با انجام ورزش های بدنی که تاثیر مثبتی بر

 روند آن دارد ، می توان تا حدی کنترل کرد.

دیابت، بیماری فشار خون بالا، بیماریهای تیروئید و نوشیدن الکل، امکان ابتلا به

 آلزایمر را بالا می برند.

محققان در صدد تولید داروهایی هستند که سیستم ایمنی بدن رادرمقابل پروتئین هایی که

 مسبب بیماری هستند،بالا ببرد. این امر می تواند سالها بطول انجامد.

داروهای متعددی برای کیفیت بخشیدن به عملکرد سلول های مغزیوجود دارند. به

 داروهایی که به جریان خون در مغز و افزایش اکسیژن و گلوکز در مغزو تبادل کلسیم

 در سلول های مغزی که در بهبودانتقال اطلاعات مغزی کمک می کنند، را می توان نام برد.

برخی پزشکان اعتقاد دارند که خوردن ویتامین E نقش مثبتی دارد.