نارسایی قلبی زمانی رخ میدهد که قلب قادر به پمپاژ خون و انتقال اکسیژن کافی به اندامهای دیگر بدن نیست. اگرچه این به معنای توقف کار قلب نیست، با این وجود وضعیت خطرناکی است.
طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا (CDC) نارسایی قلبی بیش از پنج میلیون نفر را در آمریکا تحت تاثیر قرار داده که به طور تقریبی علت یکی از هر 9 مرگ در آمریکا است و هزینهای در حدود 32 میلیارد دلار درسال بر کشور تحمیل میکند.
پژوهشگران در تحقیق خود به بررسی دادههای مربوط به 84 هزار و 170 مرد در برنامه یک گروه متنوع از نظر نژادی پرداختند که این افراد در برنامه تحقیق سلامت مردان کالیفرنیا شرکت کرده بودند. شرکتکنندگان بین 45 و 69 ساله بوده و در زمان ورود در بررسی هیچ علائمی از نارسایی قلبی نداشتند. در پیگیری هشت سال بعد، به طور متوسط در 3473 نفر از شرکتکنندگان نارسایی قلبی تشخیص داده شد.
برای ارزیابی میزان فعالیت جسمی، محققان از معادل متابولیک کار (METs) (معیاری از مصرف انرژی بدن) استفاده کردند در حالیکه زمان نشستن (بیحرکتی) برحسب ساعت اندازهگیری شد.
محققان با بررسی دادهها دریافتند که مستقل از زمان نشستن، مردان با کمترین میزان فعالیت بدنی در مقایسه با مردان با بالاترین سطح فعالیت بدنی با احتمال 52 درصد بیشتر به نارسایی قلبی دچار شدند.
محققان میگویند: صرفنظر از میزان ورزش، مردانی که به مدت پنج ساعت یا بیشتر در خارج از محل کار، نشسته (بیحرکت) بودند، 34 درصد بیشتر درمعرض نارسایی قلبی قرار داشتند. همچنین مردانی که بیش از پنج ساعت در روز را خارج از محل کار، نشسته (بیحرکت) بودند و کمترین ورزش را انجام میدادند، در مقایسه با همتایان خود که کمتر از دو ساعت در روز مینشستند و بیشترین ورزش را انجام میدادند، دو برابر بیشتر احتمال داشت که به نارسایی قلبی دچار شوند.
با توجه به اینکه محققان دادههای مربوط به زنان را در نظر نگرفتند، نمیتوان گفت که آیا این نتایج برای زنان نیز قابل تعمیم است. همچنین، همه این مردان شرکتکننده در یک برنامهی سلامت جامع بودند، پس مشخص نیست که آیا این یافتهها برای افرادی غیر از آنها نیز قابل اعمال است.
محدودیت دیگر این تحقیق آن است که دادهها تنها زمان بیحرکت بودن خارج از محل کار را پوشش میدهد، بنابراین به طور موکد نمیتوان گفت که این تحقیق میتواند بر تمامی فعالیت های نشسته اعمال شود.
به گفته محققان، این یافتهها توصیههای انجمن قلب آمریکا را پشتیبانی میکند که برمبنای آن بزرگسالان باید حداقل 150 دقیقه در هفته به ورزش هوازی باشدت متوسط بپردازند تا خطر ابتلا به نارسایی قلبی و سایر بیماریهای قلبی و عروقی کاهش یابد.